วันเสาร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2554

ที่นี่..ไม่มีเด็กนักเรียน

เมื่อสองวันที่ผ่านมา ผมได้สังสรรค์กับคุณครู ที่เคยทำงานร่วมกันหลายคน ขณะที่เล่นกีต้าร้องเพลงเพื่อชีวิตกันอยู่นั้น พวกเราได้ร้องเพลงๆ หนึ่งของวงแฮมเมอร์ขึ้นมาชื่อเพลง "ที่นี่..ไม่มีครู" ขณะที่กำลังร้องอยู่นั้นเอง  มีใครบ้างคนเอ่ยปากขึ้นมาบอกว่า  เดี๋ยวนี้ ต้องร้องใหม่แล้ว เปลี่ยนเป็น  "ที่นี่..ไม่มีเด็ก (นักเรียน) "

นโยบายเรียนฟรี 15 ปีอย่างมีคุณภาพของรัฐบาลใน 2-3 ปีที่ผ่านมานี้ นับว่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อผู้ปกครองในยุคภาวะเศรษฐกิจ "น้ำมัน 3 ลิตรร้อย" ในขณะนี้ ได้ผลอย่างดียิ่งในนโยบายประชานิยม...แต่หากลองมองผลกระทบอีกแง่มุมหนึ่งของด้านการจัดการศึกษาแล้ว ก็เป็นมุมมองที่ไม่ควรละเลยปัญหาเช่นกัน

ยุทธการล่าหัวเด็ก
จากนโยบายเรียนฟรี 15 ปีนี้ ทำให้เกิดความจริงเรื่องหนึ่งในการบริหาร คือ "เงินต่างๆ จะมาตามตัวเด็กนักเรียน" มีความหมายว่า จำนวนเด็กนักเรียนยิ่งมากก็ยิ่งมีเงินมากตามไปด้วย ดังนั้นโรงเรียนต่างๆ โดยเฉพาะโรงเรียนที่มีต้นทุนทางด้านชื่อเสียงสูงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว (หรือที่เรียกว่า โรงเรียนยอดนิยม) ต่างเร่งเปิดห้องเรียนเพิ่ม และเติมจำนวนเด็กในแต่ละห้อง ให้ได้มากที่สุด เท่าที่อาคารสถานที่ของโรงเรียนจะสามารถรองรับได้ ส่วนเรื่องครูที่อาจจะมีไม่เพียงพอ ค่อยทำเรื่องขอปรับย้าย เกลี่ยครู จากโรงเรียนที่กำลังจะถูกยุบมาเพิ่มเติมในภายหลัง ตอนนี้เอาเด็กไว้ก่อน

ส่วนโรงเรียนที่อยู่ตามหมู่บ้าน ตามวัดวาอาราม ที่ห่างไกลต่างๆ  ก็อยากจะมีเด็กนักเรียนเพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่ก็ไม่สามารถสู้ชื่อเสียงของโรงเรียนยอดนิยมได้ เปิดเทอมนี้เด็กๆ คงจะน้อยลงมากเพราะผู้ปกครองพาเด็กๆ ไปเรียนในโรงเรียนยอดนิยมไกลบ้านกันหมด.... ถึงแม้จะต้องตื่นเช้ามากขึ้น เสียเวลาเดินทางมากขึ้น แต่การเดินทางสมัยนี้ ก็สะดวกและรวดเร็ว ยอมเสียค่ารถรับ-ส่งนักเรียนเพิ่มขึ้นเดือนละ 1,000-2,000 บาทก็ไม่เป็นไร...

ยังมีปรากฏการณ์ใหม่เกิดขึ้นซ้ำอีก องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่างๆ  เช่น เทศบาล, อบต. จำนวนหลายแห่ง เปิดโรงเรียนแห่งใหม่เพิ่มขึ้น โรงเรียนเก่าที่มีอยู่แล้วก็รีบเร่งขยายชั้นเรียน ปรับปรุงห้องเรียน ติดตั้งเครื่องปรับอากาศ สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ  เพราะเห็นแน่ๆ ว่า "เงินจะมาตามตัวเด็ก"  เปิดยุทธการแย่งชิงเด็กนักเรียน กับโรงเรียนของ สพฐ.และโรงเรียนเอกชน เนื่องจากตนเองได้เปรียบเพราะมีผู้ปกครองในพื้นที่เป็นฐานเสียงอยู่แล้ว และยังสามารถจัดสรรงบประมาณประจำปี มาช่วยเหลือโรงเรียนของตนอีกทางหนึ่งด้วย

วันนี้ โรงเรียนเล็กๆ ของ สพฐ.ตามชนบทที่อยู่กับวัดวาอารามต่างๆ  แทบไม่มีเด็กให้คุณครูสอนเลย...เพลงที่เคยร้องว่า "ที่นี่..ไม่มีครู" คงต้องร้องใหม่จริงๆ วันนี้มีครู แต่ไม่มีเด็กนักเรียนให้ครูสอน....

"ที่นี่..ไม่เด็กนักเรียน"

ภาพจำลองประกอบบทความ
ที่มาของภาพ http://www.panoramio.com/photo/51627104


****************************************

จุฑาคเชน : 30 เม.ย.2554 

ตีพิมพ์ใน น.ส.พ.สู่ชนบท ปีที่ 22 ฉบับที่ 384 ประจำเดือนพฤษภาคม พุทธศักราช 2554 หน้า 3


ไม่มีความคิดเห็น: