วันพฤหัสบดีที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2553

สิ่งเก่าๆ ที่ไร้ประโยชน์ต้องเปลี่ยนสักที

วันนี้ ผมรู้สึกเบื่อหน่ายมากที่วันๆ หนึ่ง ทั้งโทรทัศน์ และหนังสือพิมพ์ ชอบเอาเรื่องราวที่เป็นขยะสังคม มาทำข่าวจนมากเกินไป นอกจากนั้น ยังมีเรื่องราวของการเมืองน้ำเน่า การทะเลาะเบาะแวงแย่งชิงอำนาจ ภัยพิบัติซ้ำซากที่ไม่เคยได้ปรับปรุงแก้ไข พอวัวหายก็ล้อมคอกกันทีหนึ่ง ถ้าปวดหัวก็ให้ยากินกันไป แต่ไม่หาสาเหตุว่าอะไรที่ทำให้ปวดหัว ลองฟังเรื่องราวบางส่วนดูนะครับ ว่ามันน่าเบื่อหน่ายแค่ไหน
  • พรรคการเมือง เอาแต่เรื่องของผลประโยชน์ของพรรค เรื่องอำนาจ เรื่องโควต้ารัฐมนตรี ลืมเรื่องความเดือดร้อนของประชาชน ข้าวก็ยาก หมากก็แพง หนี้สิ้นท่วมท้น   
  • เดินสายปรองดอง ให้ทุกฝ่ายหันมายกโทษ อภัยให้กัน ออก พ.ร.บ.นิรโทษกรรม แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่าใครเผาบ้านเผาเมือง เข่นฆ่าคนไทยเมื่อ 19 พ.ค.2553 ที่ผ่านมา
  • นักการเมืองคนนี้ก็ออกมาว่า คนนั้น นักการเมืองคนนั้นก็ว่าคนนี้ บางทีก็โต้ตอบกันไปมา ทะเลาะเบาะแว้งกัน แกนนำเสื้อแดง ก็สาวไส้ แฉกันเอง ศึกวันแดงเดือด
  • ระเบิดป่วนเมือง เป็นรายวัน เดี๋ยวที่โน่น เดี๋ยวที่นี่..ไม่เคยจับได้สักกะที เมื่อจับไม่ได้ แน่นอนมันก็จะระเบิดอีก เพราะมันรู้แล้วว่าไม่มีทางจับมันได้...เกียรติ์ตำรวจของไทย..
  • คณะกรรมการปฏิรูปประเทศไทยก็ทำงานกันไป ไม่รู้จะจบสิ้นเมื่อไหร่ จบแล้วจะมีใครทำตามหรือปล่าวก็ไม่รู้ น่าเสียดายเวลาและเงินที่ต้องเสียไป
  • พรรคประชาธิปัตย์จะถูกยุบหรือไม่ หากยุบ ใครเล่าจะมาเป็นนายกตัวสำรอง มีการปีนเกลียวกันเอง อยากเป็นนายกกันทั้งนั้น  ขนาดรองนายกฯ ยังต้องลงไปเลือกตั้ง เป็น ส.ส.เลย
  • การโยกย้ายข้าราชการประจำอย่างไม่เป็นธรรม  เพื่อเอาพรรคพวกตัวเองมาเป็น มาเพื่อสร้างและปกป้องผลประโยชน์ให้ตนเอง
  • การคอรับชั่นในกระทรวง ทบวงกรมต่างๆ โดยเฉพาะกระทรวงมหาดไทย
  • สินบน 100 ล้าน ที่ลานจอดรถสนามบินสุวรรณภูมิ น่าอายจริงๆ
  • พวกข้าราชการชอบเขียนโครงการร้อยแปด พันเก้าโครงการ เพื่อผลาญเงินเล่น บางโครงการก็ไร้ค่าแทบหาประโยชน์อะไรไม่ได้เลย  "โครงการเยี่ยม ปฏิบัติแย่" ก็มี "โครงการแย่  จัดฉากเยี่ยม" ก็มี และ "โครงการแย่ ปฏิบัติก็แย่" ก็มี
  • ดารานักร้อง ไร้จริยธรรม ไร้ศีลธรรม มั่วเซ็กส์  แล้วออกมาเรียกร้องให้สังคมเห็นใจ แทนที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีของสังคม
  • น้ำท่วม ดินถล่ม ก็โทษว่าดันไปตัดไม้ทำลายป่ากัน ทุกคนก็รู้แล้วว่า มันมีคนตัด แต่ไม่ทำอะไร ชอบเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ เดี๋ยวภัยหนาวก็จะมาเยือนอีกแล้ว ก็คงต้องหาผ้าห่มไปแจกกันอีก
  • ชาวบ้านบุกรุกที่ดินของหลวง  บุกแล้วก็มาเรียกร้องขอสิทธิ์ทำกิน ให้ทุกคนเห็นใจ...ก็รู้แล้วเป็นที่ของหลวง แล้วไปบุกรุกทำไม หลวงก็รู้แต่ทำไมไม่ห้ามตั้งแต่แรก ปล่อยปะละเลยให้เขาทำกิน พอลงหลักปักฐานแล้ว ใครเขาจะยอมออกไป
  • ประเทศไทยน่ากลัวมาก เพราะมีนักรบที่ถูกฝึกพิเศษ  มาเตรียมก่อวินาศกรรมในประเทศไทย  บางคนก็บอกว่าเรื่องจริง บางคนก็บอกว่าเรื่องไม่จริง แล้วอะไรคือ ความจริง
  • บรรดานักการเมือง ตั้งแต่ระดับบน ถึงล่าง เอาแต่เงินมาสร้างถนน สร้างตึก เพราะเห็นเม็ดเงินค่าหัวคิวชัดเจนเป็นกอบเป็นกำ มีตั้งแต่ 10% ถึง 30%   แต่หากเอาเงินมาสร้างคุณภาพคนแล้ว ไม่เห็นอะไรเพราะต้องใช้เวลา...คนไทยถึงได้โง่อยู่อย่างนี้..และก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไป...
  • รัฐบาลก็เอาแต่จะสร้างอุตสาหกรรม จนลืมผลกระทบต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เช่น มาบตาพุด โครงการเซาน์เทิร์นซีบอร์ด แลนด์บริดจ์สงขลา-สตูล ปล่อยสัมปทานขุดเจาะน้ำมันในอ่าวไทย ฯลฯ
  • นโยบายเรียนฟรี เรียนดี 15 ปี ทำให้โรงเรียนยอดนิยมร่ำรวยขึ้น เพราะเห็นเม็ดเงินจากหัวของเด็กกันชัดๆ ขยายห้องเรียนกันเป็นว่าเล่น (ทั้งๆ ที่ไม่มีครูจะสอน เพราะลาออกก่อนเกษียณกันหมด)  โรงเรียนเล็กๆ กลับค่อยๆ ตายไปทีละนิด เพราะเด็กลดลง ย้ายไปอยู่โรงเรียนยอดนิยมดีกว่า   
  • ประเทศไทยกำลังปฏิรูปการศึกษารอบสอง แต่เด็กๆ กลับยังมั่วที่จะสอบ GAT/PAT เสียเงินสอบกันไม่รู้กี่ครั้ง เสียเงินเรียนพิเศษ กวดวิชา เพื่อจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยยอดนิยม แล้วเด็กที่ไม่มีเงินจะทำอย่างไร
  • เด็กคนนี้เรียนสายสามัญไม่ไหว ต้องเรียนสายอาชีพ สายอาชีวะ แต่พอจบมาแล้วทำงานไม่เป็น ไม่มีบริษัทฯ ห้างร้านไหน เขาจ้าง เขารับ  จะไปเป็นเด็กปั๊มน้ำมันก็อาย (เด็กปั็มเดี๋ยวนี้จึงมีแต่พม่าและกะเหรี่ยง)  จะเปิดร้านทำธุรกิจเองก็เองก็ทำไม่ได้ เพราะคิดไม่เป็น ฝีมือก็ไม่ถึง  
  • ฯลฯ    
ยังมีเรื่องราวของประเทศไทยอีกหลายเรื่องที่ผมรู้สึกเบื่อหน่าย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี..แต่ผมคิดว่า การกระทำแบบเดิมๆ แบบเก่าๆ ที่มันไร้ประโยชน์ ควรที่จะต้องเปลี่ยนแปลงมันสักที...ไม่อย่างนั้น ประเทศไทยก็จะได้ชื่อว่าเป็น "ประเทศที่กำลังพัฒนา" ตลอดไป แล้วเมื่อไหร่เราจะเป็น "ประเทศที่พัฒนาแล้ว" เสียที
  
สิ่งเก่าๆ ที่ไร้ประโยชน์ต้องเปลี่ยนสักที

เขียนโดย จุฑาคเชน 14 ต.ค.2553

ไม่มีความคิดเห็น: