ตามหาผู้ใหญ่ให้พบก่อนที่จะสายเกินไป

เมื่อสองวันก่อน ผมได้ฟังผู้ดำเนินรายการข่าว 2 ท่านของสถานีวิทยุเอฟเอ็มแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ซึ่งฟังสไตล์การจัดรายการแล้วเป็นคนรุ่นใหม่ ทัศนะมุมมองแหลมคม พูดจาทันสมัย ฟังดูแล้วน่าจะเป็นคนที่มีการศึกษาสูง ทั้งสองได้พูดประโยคหนึ่งทีเล่นทีจริงว่า "รู้สึกว่าประเทศไทยกับคำว่า "ผู้ใหญ่" จะมีปัญหาเสียแล้ว" 

สาเหตุที่ผู้ดำเนินรายการ 2 ท่านพูดนั้น เพราะพวกเขารู้สึกว่า "ผู้ใหญ่ที่กำลังปกครองบ้านเมืองของเราในปัจจุบันนั้น กำลังมีปัญหา สังคมเกิดการวิกฤติศรัทธาขึ้นกับคำว่า ผู้ใหญ่ " 

คำว่าผู้ใหญ่นี้ ผมได้รับการปลูกฝังให้เคารพเชื่อฟังมาตั้งแต่เด็กตามขนบธรรมเนียม ประเพณี และวัฒนธรรมของไทยที่สืบต่อกันมา จำได้ว่ามีคำสอนหรือสุภาษิตเกี่ยวกับผู้ใหญ่หลายสำนวน เช่น เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนเรา ดังนั้นเราต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่ ฯลฯ 

ผู้ใหญ่ในอุดมคติ 

คนที่จะรับการขนานนามว่าเป็น "ผู้ใหญ่" นั้น มาจากหลากหลายวิธี เช่น 

• ผู้ใหญ่ในวงศาคณาญาติ คนเราพอเริ่มมีทายาทเป็นคนรุ่นสาม รุ่นสี่ เช่น หลาน เหลน ก็มักจะถูกยกย่องนับถือในบรรดาหมู่ญาติขึ้นมาตามลำดับว่าเป็นผู้ใหญ่ คนบางคนอายุ 50 ปี เป็นปู่เป็นย่า เป็นตาเป็นยาย แล้วก็มี 
• ผู้ใหญ่ตามตำแหน่งหน้าที่การงาน เช่น นายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี ปลัดกระทรวง อธิบดีกรม ผู้บัญชาการเหล่าทัพ แม่ทัพ เจ้ากรม ผู้ว่าราชการจังหวัด รองผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้อำนวยการ รองผู้อำนวยการ เป็นต้น 
• ผู้ใหญ่ตามอายุขัย เช่น ข้าราชการเกษียณ ผู้สูงอายุ ผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้าน 
• ผู้ใหญ่ที่มาจากความเชื่อถือศรัทธา ผู้ใหญ่ชนิดนี้นี่เองที่ประเทศไทยในปัจจุบันแทบไม่มีให้เห็นเป็นตัวอย่าง หรือมีก็น้อยมากแทบไม่มีบทบาทในสังคม ซึ่งอาจตรงกับความหมายของผู้ดำเนินรายการทั้งสองท่านที่กล่าวมาข้างต้นก็ได้ 

ที่มาของภาพ
http://board.postjung.com/m/612988.html

ผู้ใหญ่ 3 ประเภทแรก คือ ผู้ใหญ่ในวงศาคณาญาติ ตามตำแหน่งหน้าที่ และตามอายุขัย นี้ อาจจะเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีคุณสมบัติในประเภทที่สี่ก็ได้ คือไม่ได้รับความเชื่อถือศรัทธาใดๆ เพียงได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้ใหญ่เท่านั้น ผู้ใหญ่ใน 3 ประเภทแรกอาจเป็นผู้ใหญ่ที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ทุจริตคอรัปชั่น ไม่สามารถเป็นที่พึ่งและเป็นแบบอย่างให้แก่คนรุ่นหลังได้ ในแวดวงราชการที่ผมอยู่ ผมคุ้นกับคำว่า "ผู้ใหญ่สั่งมา" ต้องทำ ถ้าผู้ใหญ่สั่งในทางที่ถูกที่ควรที่เหมาะสม ผมพร้อมทำให้เต็มที่ แต่ถ้าผู้ใหญ่สั่งมาในทางที่ไม่ถูกไม่ควรไม่เหมาะสม ผมไม่อยากทำให้เลย...แต่ผมก็ต้องทำ 

โจรก็มักเลี้ยงโจร ฉันใด ผู้ใหญ่ที่ไม่ดีก็มักเลี้ยงผู้ใหญ่ที่ไม่ดี ฉันนั้น 

วันนี้บ้านเมืองเรามีผู้ใหญ่ที่ไม่ดีเป็นผู้ปกครอง องคาพยพต่างๆ ไม่จะเป็นทหาร ตำรวจ พลเรือน ก็ล้วนมีแต่ผู้ใหญ่ที่ไม่ดีมาปกครองบ้านเมืองตามไปด้วย เพราะเขาเป็นพวกเดียวกัน เราจึงเห็นได้ชัดเจนว่า ประเทศไทยกำลังเดินทางเข้าสู่หน้าผาที่อันตรายและในที่สุดก็จะตกจากหน้าผาที่สูงชันสู่ก้นเหวลึก พวกเราจึงสมควรต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์ เช่นนั้น 

เหตุการณ์ที่จะนำพาประเทศไทยไปสู่หุบเหวลึก 

• การเสียดินแดนให้แก่เขมรในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ จะทำให้คมขวานเริ่มบิ่น ขณะเดียวกันด้ามขวานที่ภาคใต้ก็กำลังผุกร่อนใกล้หักเต็มที ขวานทองจะไม่สมบูรณ์อย่างเดิม 
• หนี้สาธารณะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากการกู้เงินจำนวนมหาศาลของรัฐบาล เราจะมีหนี้ท่วมหัว แต่เอาตัวไม่รอด 
• งบประมาณแผ่นดิน จะถูกฉ้อราษฎร์บังหลวงจากชนชั้นผู้บริหารและชนชั้นปกครองอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน 
• ข้าวที่ขายไม่ได้ราคา ราคาพืชผลที่ตกต่ำ ค่าพลังงานที่ไม่เป็นธรรม ชนชั้นกลางลงไปจะตาย ชนชั้นนายทุนจะรวย 
• ค่าแรง 300 บาท จะทำให้ บริษัทฯ ยักษ์ใหญ่อยู่รอด บริษัทฯ เล็กเล็ก จะล้มหายตายจาก ปลาใหญ่จะกินปลาเล็ก 
• คนไทยจะตกงานจำนวนมหาศาลเพราะไม่มีใครจ้าง แรงงานต่างด้าวจะเข้ายึดครองประเทศไทย 
• คนส่วนใหญ่ต้องจ่ายภาษีเพิ่ม เพื่อชดเชยภาษีให้คนกลุ่มน้อย จากนโยบายประชานิยม
• รัฐธรรมนูญที่กำลังจะถูกฉีกทั้งฉบับ เพื่อคนบางคน ไม่ใช่เพื่อประชาชน 
• รัฐบาลมุ่งแก้แค้น ไม่ได้แก้ไข ตำรวจจะถูกใช้เป็นเครื่องมือสำคัญในการใช้กฏหมาย ทำลายคนดี

ผู้ใหญ่ที่ดีของบ้านของเมือง ต้องมีความถูกต้องเที่ยงธรรม มีความรู้ความสามารถในการบริหารบ้านเมือง มีความซื่อสัตย์สุจริต เป็นที่เชื่อมั่นและศรัทธาของมวลหมู่มหาชน และเป็นที่พึ่งของบ้านเมืองในยามที่เกิดปัญหาคับขัน 

วันนี้ ผมยังเชื่อว่าผู้ใหญ่เหล่านี้ ยังมีชีวิตอยู่ 

พวกเราจงช่วยกันหาท่านให้พบ 
แล้วเชิญท่านกลับมาช่วยดูแลบ้านเมืองของเรา 

ก่อนที่จะสายเกินไป.... 

............................ 

ชาติชาย คเชนชล : 6 ม.ค.2556

ตีพิมพ์ใน น.ส.พ.สู่ชนบท ปีที่ 24 ฉบับที่ 404 ประจำเดือนมกราคม พ.ศ.2556 หน้า 3