วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมรู้สึกเบื่อหน่าย จิตใจเงียบเหงาและหดหู่ โดยไม่ทราบสาเหตุ เลยค้นหาหนังสือเก่าๆ ขึ้นมาอ่านหลายเล่ม พอถึงหนังสือเล่มหนึ่งเรื่อง "พ่อรวยสอนลูก" ซึ่งเขียนโดย คุณโรเบิร์ต คิโยซากิ ผมจึงทราบสาเหตุแล้วว่า ทำไมวันนี้..ผมจึงรู้สึกเบื่อเช่นนั้น เพราะชีวิตของผมมันช่างไม่แตกต่างกับ "สนามแข่งหนู" ที่คุณโรเบิร์ต..ได้เขียนเอาไว้นั่นเอง...
คุณโรเบิร์ตฯ ให้นิยามคำว่า "สนามแข่งหนู" ไว้ดังนี้
"เด็กคนหนึ่ง...ลืมตาดูโลก
พ่อแม่ตื่นเต้น...เมื่อเห็นเด็กคนนี้แต่งชุดนักเรียนหิ้วกระเป๋าใบโตไปโรงเรียนในวันแรก
พ่อแม่ต่างภูมิใจที่ลูกเริ่มเรียนหนังสือ ขยัน และสอบได้คะแนนดี
เขาสอบเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยได้ และอาจจะเรียนต่อปริญญาโท
แล้วเขาก็เหมือนถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้........
หลังจากจบการศึกษา
เขามองหางานที่มั่นคง เงินเดือนสูง พร้อมผลตอบแทนอื่นๆ
เขาอาจจะเป็นหมอ ทนายความ ทหาร ตำรวจ ครู พยาบาล หรือข้าราชการ
เขาเริ่มมีรายได้ มีบัตรเครดิต และเริ่มจับจ่ายใช้สอย
เมื่อมีรายได้ รายจ่ายก็ตามมา
เขาเริ่มสังสรรค์ เข้าสังคม เที่ยวกับเพื่อน หรือออกไปเที่ยวกับแฟน
ในที่สุดก็แต่งงาน ชีวิตคู่ดูสดใสราบรื่น
เพราะทั้งสามีภรรยาต่างช่วยกันทำงาน "สองแรงแข็งขัน"
เขาเริ่มซื้อรถ บ้าน ทีวี สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ
รายจ่ายที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้น
ทำให้เขาต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อจะได้เลื่อนตำแหน่ง หมายถึง เงินเดือนที่สูงขึ้น
เขาอาจจะกลับไปเรียนเพิ่มเติมเพื่อจะได้เชี่ยวชาญขึ้น
ได้ปรับเงินเดือนอีกนิดหน่อยหรือรับจ๊อบที่สองเพื่อเป็นรายได้พิเศษ
รายได้สูงขึ้น ภาษีก็เพิ่มมากขึ้น
เขาได้แต่สงสัยว่า ทำไมเงินในบัญชีเงินเดือนจึงถูกหักไปมากมายอย่างนี้
แล้วเขาก็เริ่มใช้บัตรเครดิตซื้อกองทุน ซื้อของใช้ในบ้าน
เมื่อลูกๆ ของเขาเริ่มอายุห้าหกขวบ เขาเริ่มทำงานหนักมากขึ้นอีก
เพื่อสะสมเงินเป็นค่าเล่าเรียนลูก
และไม่ลืมกันเงินไว้ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นเงินสำรองเลี้ยงชีพในวัยชรา
สามีภรรยาคู่นี้ เกิดเมื่อ 35 ปีที่แล้ว
บัดนี้ ชีวิตของเขาสองคนวนเวียนอยู่ใน "สนามแข่งหนู"
ทุกๆ วัน เขาทั้งสองต้องทำงานหนัก จ่ายภาษีให้รัฐบาล และจ่ายดอกเบี้ยให้ธนาคาร
เขาสอนให้ลูกขยันเรียนหนังสือ สอบได้คะแนนดีๆ จะได้มีงานทำ เงินเดือนดีและมั่นคง
และชีวิตจึงดำเนินไปอย่างนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
วนเวียนอยู่ใน "สนามแข่งหนู" อย่างไม่มีทางออก"
วันนี้...ชีวิตผมก็คล้ายเช่นนี้
พ่อแม่ผม...เคยสอนผมให้ขยันเรียน สอบได้คะแนนดีดี จะได้มีเงินเดือน มีงานที่มั่นคงทำ
ปัจจุบัน ตัวผมก็สอนลูกของผมอย่างนี้ เช่นกัน
และแน่นอน ลูกของผม ก็คงจะสอนลูกของเขาในอนาคต...แบบนี้อีก
 |
| ภาพจำลองประกอบบทความ ภาพของนายแพทย์วิชัย เทียนถาวร ปลัดกระทรวงสาธารณสุข |
ชีวิตก็วนเวียนอยู่เช่นนี้....
เกิด เรียน ทำงาน แต่งงาน มีลูก ส่งลูกเรียน ลูกก็ได้ทำงาน ต่อมาลูกก็แต่งงาน ลูกก็มีลูก ลูกก็ส่งลูกของลูกเรียน ลูกของลูกก็มีงานทำ ลูกของลูกก็แต่งงาน ลูกของลูกก็มีลูกอีก ลูกของลูกก็ส่งลูกเรียนอีก....ฯลฯ
ชีวิตช่างไร้แก่นสารสิ้นดี....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น