รำลึก 7 ปีสึนามิ และอนุสาวรีย์ที่รอการปรับปรุง

วันนี้..วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ.2554  ขณะที่ผมเริ่มเขียนบทความนี้คือเวลา 10:02 น. ช่วงเวลานี้เมื่อ  7 ปีแล้วมีผู้คนเสียชีวิตและสูญหายไปแล้วจำนวนนับกว่า 5,000 คน จากเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิพัดถล่มจังหวัดชายฝั่งทะเลอันดามันของไทย เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ.2547 

เช้าวันนี้ ครูต้น ตำรวจท่องเที่ยวที่ประจำอยู่เกาะพีพี ซึ่งเคยดำน้ำทำงานกู้ซากปรักหักพังด้วยกันในสมัยกู้ภัยสึนามิ   ได้โทรศัพท์มาแจ้งผมว่า อีกสักครู่จะมีพิธีการวางพวงมาลาไว้อาลัย บริเวณอนุสาวรีย์สึนามิใต้น้ำ อ่าวต้นไทร เกาะพีพี จ.กระบี่  ผมจึงนึกขึ้นได้ว่า วันนี้คือวันที่เกิดโศกอนาฎกรรมครั้งยิ่งใหญ่ของประเทศไทย เมื่อ 7 ปีที่ผ่านมา...ทำไมผมลืมง่ายจริงๆ... 

เพื่อเป็นการรำลึกและไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณของผู้ที่จากไป ผมจึงขอนำคลิบวีดิโอแสดงความเป็นมาเกี่ยวกับการก่อสร้างอนุสาวรีย์สึนามิใต้น้ำ (tsunami undersea memorial) ที่ได้สร้างขึ้นเมื่อ 6 ปีก่อน มาย้อนรำลึกให้ท่านผู้อ่านได้ชมกันอีกครั้ง

และเมื่อสองปีที่แล้ว (พ.ศ.2552) อนุสาวรีย์สึนามิแห่งนี้เกิดการชำรุดเสียหายมาก ผมและทีมงานได้รับมอบหมายให้ไปทำการสำรวจความเสียหายดังกล่าวแล้วนำกลับมารายงานให้ผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องทราบ  โดยผลการสำรวจ เป็นไปตามคลิบวีดิโอ..ดังนี้

หลังจากนั้น คณะทำงานฯ โดยมี ผศ.ศรีศักดิ์ พัฒนวศิน ผู้เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรม จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (ซึ่งเป็นลูกศิษย์ดำน้ำของผมเอง)  ได้ช่วยเสียสละเวลาออกแบบร่างในการบูรณซ่อมแซมอนุสาวรีย์ใต้น้ำ ตามแผ่นภาพด้านล่างนี้



ดาวน์โหลดข้อมูล
http://www.4shared.com/office/NPkM0QxO/
tsunami_memorial_renovation-sc.html




ผมทราบว่า มีผู้ใหญ่ใจดีบางท่าน...กำลังพยายามผลักดันให้มีการบูรณะ ซ่อมแซม อนุสาวรีย์สึนามิใต้น้ำ  บริเวณอ่าวต้นไทร เกาะพีพี จ.กระบี่แห่งนี้ ให้กลับมาคงสภาพเช่นเดิม  แต่เสียงของท่านอาจเบาเกินไป และวันนี้...อนุสาวรีย์คงชำรุดไปกว่าเดิมอีกมาก  ผมอยากให้ อนุสาวรีย์สึนามิใต้น้ำ (tsunami undersea memorial) แห่งนี้ถูกบันทึกไว้เป็นหน้าประวัติศาสตร์ และเป็นสถานที่สำคัญในการรำลึกและไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณ ผู้จากไปในเหตุการณ์ครั้งนั้น...ชั่วนิรันดร์

ผมขอนำบทกลอนไว้อาลัยบทหนึ่งซึ่งจารึกไว้บนแท่นหินใต้น้ำที่อนุสาวรีย์สึนามิแห่งนี้ ประพันธ์โดยนางสร้อยทิพย์ ไตรสุทธิ์ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากผู้หญิงชาวต่างชาติคนหนึ่งที่เดินทางมาตามหาลูกในเหตุการณ์ครั้งนั้น  ดังนี้

"ด้วยพลัง อันยิ่งใหญ่ ในความรัก
ได้ประจักษ์ พาพานพบ สบความหวัง
อันเลือนหาย จากชีวิต จิตภวังค์
แม้หนทาง ยังไม่เห็น จะเป็นไป

จงหลับเถิด หลับซะ นะลูกรัก
ลูกจงพัก  ในละหาน ธารน้ำใส
แม่มารับ  ลูกแล้ว แก้วดวงใจ
ขอลูกไซร้ หลับสนิท นิจนิรันดร์"


วันนี้..อนุสาวรีย์สึนามิใต้น้ำ
ยังคงตั้งตระหง่านอยู่ภายใต้ท้องทะเล..ที่เดิม
ต่างกันตรงที่..เขาเริ่มชำรุดทรุดโทรมลงไปมากแล้ว
แต่เขาก็ยังคงรอ...รอการบูรณะซ่อมแซมอยู่อย่างเงียบๆ 
และยังเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง


******************************
เขียนโดย สุชาต จันทรวงศ์
ประธานชมรมกีฬาทางน้ำ ศูนย์กีฬากรมการทหารช่าง
26 ธันวาคม พ.ศ.2554 (ครบรอบ 7 ปีเหตุการณ์สึนามิในประเทศไทย)